Ασεβείς στοχασμοί

Είχε αφήσει το παράθυρο μισάνοιχτο για να μη ζεσταίνεται, μα έπεσε λίγη ψύχρα.. κι έτσι όπως σηκώθηκε για να το κλείσει συνειρμοί διάφοροι στρώθηκαν μπροστά του ζωντανοί.. ολοζώντανοι… ίσως αληθινοί.

Έσπρωξε γρήγορα το παράθυρο και στάθηκε να τακτοποιεί κάτι μικροπράγματα που ήταν ατάκτως ειρημένα πάνω στο τραπεζάκι..

Παρακολούθησε ένα φιλμ με κάτι φωνές κι εκκωφαντικούς ήχους. Η Ε. συμφώνησε πως ήταν καλό..

Τίποτα δεν μοιάζει με κάτι άλλο, παρ’ όλα αυτά κάθε πράγμα έχει το όμοιό του… Μια ιερή ταύτιση συμμαχεί με την μαγεία του ταυτόχρονου μ’ έναν μοναδικό στόχο…

Ν’ αναδυθεί η μυρωδιά των αγριοπανσέδων και να σε παρασύρει να ψάξεις το μυστικό πέρασμα του μεγάλου γκρεμού..

Μια ριπή ανέμου άνοιξε το ασφάλιστο παράθυρο …. Και γέμισε η κάμαρη με λυγαριές, τρεμάμενα βλέφαρα κι όνειρα δαφνόφυλλου..

Σιωπή καρτερίας αναμόχλευε τα σωθικά και την ανάσα του ανέμου που ερχόταν από της τάιγκας τα δάση να βρει να προσκυνήσει την πέτραν την ασάλευτον.

Γιώργος