Το φίδι

Κι ένα βράδυ τελειώνοντας από μια ανούσια για τους πολλούς παράσταση….. συνάντησα μια πουτάνα στη γωνία που συνήθως έκανε πιάτσα… Ήταν μόνη… λαμποκοπούσε κι όρθια κοιτούσε πέρα… Κοιτώντας την κρεμάστηκαν πάνω της οι άθλοι κι οι γενναιότητες των μεγάλων ασκητάδων… Την είδα κι ένιωσα την παιδική μου δίψα πιο στέρεη κι αληθινή γεμάτη μαρτύριο…. Κι αντί να δέσει ο γλυκός καρπός της ηδονής… υποκλίθηκε χαράματα στο γυναικείο χάδι.. κι ένιωσα μέσα μου την αδυσώπητη και σκοτεινή της όψη… κι έφυγα νιώθοντας τις φλόγες να με ζώνουν ώσπου η μητέρα όλων των κακών …η φύση… να δαμάσει μέσα μου τον ήλιο, τη βροχή , τον άνεμο και τ' άστρα…..

Σηκώθηκα τρομαγμένος σαν νάχε επιτεθεί ένα φίδι …..

Γιώργος